آشنایی با خواص گردو (جوز)

جوز در عربی‌، عموماً به‌ معنای‌ میان‌ و وسط‌ (مثلاً مغز برخی‌ دانه‌ها) و به‌طور خاص‌ میوه گردواست‌. گردو با نام‌ علمی‌ L. Juglans regia

گردو، محصول درخت زیبایی است که ارتفاع آن می‌تواند به 20 متر برسد.

میوه گردو پوشیده در پوسته های نازکی است که آن را هم لایه گوشتی سبزرنگی دربر می‌گیرد و از تمام قسمت‌های آن استفاده طبی به عمل می‌آید.

مغز گردو دارای پروتئین، قند، آب و چند اسید آلی، مقدار کمی اسانس و ویتامین های A، B، C، DوE است. این میوه حاوی اسیدهای چرب مفید و املاح معدنی نظیر کلسیم، پتاسیم، منیزیم و فسفر است، تا جایی که در برخی منابع، میزان فسفر آن را در رده منابع غنی ذکر می کنند.گردو از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک است و از روغن آن برای پختن غذا استفاده می شود (که البته به سادگی اکسید می شود)، گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است و مصرف آن برای پایین آوردن کلسترول خون نافع است.مصرف گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.

از آنجایی که گردو حاوی کلسیم، فسفر و منیزیم است مصرف آن به منظور پیشگیری از پوکی استخوان، بسیار توصیه می شود.از مخلوط گردو با عسل و شیر، معجونی به دست می آید که برای افرادی که از لاغری مفرط و ضعف رنج می برند مفید بوده و برای ورزشکاران میان وعده بسیار عالی به شمار می آید.

این میوه برای بالا بردن قوای جنسی نیز کاربرد دارد و مربای آن ملین بوده و در کاهش درد نافع است.به خانم ها به خصوص در دوران بارداری و شیردهی و به دانش آموزان مصرف روزانه گردو همراه با سایر مغز های گیاهی بسیار توصیه می شود.مصرف گردو به افرادی که تری گلیسرید خون بالایی دارند توصیه نمی شود. 

اهمیت کلسیم

کلسیم ماده معدنی ضروری برای ساختن و حفظ استخوان های محکم، دندان های سالم و عضلات و بافت های سالم است.

مصرف مقادیر زیاد کلسیم در سنین پایین به خصوص در دوره نوجوانی، برای حفاظت از استخوان ها در سال های بعدی زندگی و جلوگیری از پوکی استخوان مهم است. توده استخوانی تا حدود 30 تا 35 سالگی به رشد خود ادامه می دهد. کلسیم موجود در شیر، ماست و سایر فرآورده های لبنی به ساخته شدن توده استخوانی کمک می کند.

این ماده معدنی همچنین در سبزی های دارای برگ سبز، بنشن  و میوه ها و مغزهای خوراکی مانند بادام یافت می شود.ما حداقل به 550 میلی گرم کلسیم در روز نیاز داریم، هر چند که با افزایش سن این نیاز بیشتر می شود.

مغز گردو از جمله مغزهای پرچرب است که نه ‌تنها یکی از مقوی‌ترین اجزای آجیل‌ها به شمار می‌آید بلکه در پخت بسیاری از شیرینی‌ها، دسرها و همچنین بعضی غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد که در این میان رایج‌ترین آنها خورش فسنجان و غذایی قدیمی به نام کله‌جوش است.

خواص غذایی:

مغز گردوی خشک، طبیعتی گرم و خشک دارد در حالی که این خواص در نوع تازه آن کمتر است. مغز گردو مانند بقیه مغزهای دیگر، سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است که از آن‌جمله می‌توان به ویتامین‌های A، E، C، B1،B12، اسید فولیک، نیاسین و همچنین املاح معدنی شامل فسفر، پتاسیم، منیزیم و پروتئین اشاره کرد.

جالب توجه آن است که فسفر موجود در گردو به اندازه‌ای است که با فسفر موجود در ماهی و تخم‌مرغ تا حدی برابری می‌کند.

نگهداری:
پاییز فصل گردو است و این روزها آن را به‌راحتی می‌توان تهیه کرد. گردو را به صورت مغز شده خریداری کنید یا اگر آن را با پوست تهیه کرده‌اید آن را پیش از خراب شدن در اثر گرما، مغز کرده و پس از انتقال به کیسه‌های پلاستیکی به صورت دربسته در یخچال یا فریزر (برای طولانی مدت) نگهداری کنید. گردو در محیط بیرون از یخچال به سرعت بوی کهنگی و به اصطلاح نا می‌گیرد.

خواص درمانی:

 مغز گردو با اینکه از جمله مغزهای چرب است ولی خوردن آن کلسترول خون را کاهش داده و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کم می‌کند. در ضمن نسبت به مغزهای دیگر، حاوی مقدار بیشتری اسید چرب امگا3 است.

با توجه به ویتامین A موجود در گردو، خوردن آن برای تقویت بینایی، پوست، مو و ناخن توصیه می‌شود. همچنین به علت دارا بودن ویتامین B برای تقویت اعصاب، رفع سستی و بی‌حالی و خستگی زودرس مفید است.

علاوه بر مغز گردو، پوست و همچنین برگ آن برای درمان بیماری‌های مختلف توصیه می‌شود؛ به عنوان مثال می‌گویند جوشانده برگ گردو برای درمان بیماری‌های قند، گل‌مژه، نرمی استخوان، اگزما، نقرس، روماتیسم و کم‌خوابی مفید است.

یک قاشق سوپ‌خوری گردوی خرد شده چه دارد؟

انرژی

پروتئین

کربو هیدرات

چربی

فیبر

3/ 47 کیلو کالری

9/ 1 گرم

94/ 0 گرم

4/4 گرم

39/ 0 گرم